Ne geldiyse başımıza Çocukluğumuzu kaybetmekle başladı. En güzel şey çocuk gözüyle bakmak hayata; yalandan, fesatlıktan uzak masum bir çocuk gibi duru, tertemiz… Biz büyükler zaman geçtikçe uzaklaştık onlar gibi bakmaktan, bozulduk bu düzen denen çıkmazın içinde. Oyun oynamak varken en sevdiğimiz yerde arkadaşlarımızla, yalansız çıkarsız... Büyüyen yaşımızla uzaklaştık zaman içinde bu tertemiz alemden. Büyümemeli hiçbir çocuk, ya da büyüyen ellerine inat, yüreği çocuk kalmalı. Büyümeye başlayınca çocuk kalamayan dünyada milyarlarca yılın yaşanmışlığında kayboluyor çocuklar; çocukça düşünenler… Hep biz büyükler mahvettik çocukluğu Biz öğrettik yalanı dolanı. Bizim de büyüklerden öğrendiğimiz gibi O zaman büyükler mi değişmeli?   Masum çocuk yürekleri kim geri getirebilir ki?   Hiç olmazsa geçmişimizi, çocukluğumuzu arada bir hatırlasak.   Çok şeymi istiyoruz çocuk kalabilmek için?      ********                          ********                           ********                                            Masum Gözler    Bu masum bakışlar hiçbir şeyde yok   Sen uyumayasın diye bekliyorum her gece yanında   Senin masum gözlerin, kapanmasın hiç   Ayakların ellerin büyümesin   Kire dokunmasın parmakların, uzanamasın ellerin   O güzel gülüşün hiç bitmesin, akmasın yaş gözlerinden   Büyümesin hiç, gülen masum yüzün   Hep çocuk kalsın, tertemiz olsun yüreğin.                                                                    Kızıma......